13 Temmuz 2012

Nekrofili Oldum, Yanımda Ölmeyin


3 Temmuz travmasından sonra bünyeyi nadasa bırakıp, blog babında biraz durulmak istedim.. "Zorlama olacaksa hiç olmasın" yakışıklı bir cümleydi çünkü.. Ancak artık çetrefilli sebeplerden ötürü yazma kararı aldım tekrar..

Asabım hadsiz, moralim aşık, kafam dumanlı, rakım buzsuz..
İncelikli gündemim değişti; futbolu geçiyorsun, ilerde solda! Düşmanım çok, beni tanımıyorlar.. Hepsi aklımda ama; surat ifadeleri, ağızlarından çıkan her söz, hepsi aynadaki silüetim gibi aklımda kalacak.. Öldüklerinde nasıl öldüklerini zevkle anlatacağım..

Kaldığım yerden devam edemem, bu saçma bir tabir zaten.. Yapabileceğim tek şey soldan bindirmeler yapıp gelişine vurmak..
Tıpkı fotoğraftaki Şarlo gibi, birilerinin kafasına vurup kaçmadan karşısına dikilmemiz gerek..

Başını eğip susmak yerine, kaldırıp dil çıkaranlara selam olsun..
Oyunun güzelliğine hürmeten..



T.Giray Tayyar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder