27 Aralık 2010

Hesap Sorar, Pişman Ederlerdi, Fener'e Hakaret Edenleri!


Zaman makinesi olsa da 1985-1994 tribün adamları, o eski halleri ile bugüne gelseler.. Kasımpaşa'nın, Bostancı'nın, Kadıköy'ün, Okmeydanı'nın, Gaziosmanpaşa'nın, caddenin o efsane çocukları bugüne bir gelseler.. Mümkün değil, kimi rahmetli oldu, kimi elini eteğini herşeyden çekti, kimi taşındı buralardan gitti, kimi de tek başına gelip maç seyredip gidiyor.. Saçlar beyazladı, döküldü, hayat yükü omuzlarda.. Ben onların bugünkü halini değil, o zaman ki hali gelse diyorum..

Fenerbahçe'nin adından bile korkulduğu zamanlardı onlar, deplasman şehirleri olağan üstü hal ilan ederlerdi, bugün burada olsalar, Galatasaraylılar bırakın böyle yaygara yapmayı, kaçacak delik ararlardı..

Eğer gelebilselerdi bu zamana, ne olursa olsun onlar bu yıl Sami Yen'de ki G.Saray maçına girerlerdi, bedeli ne olursa olsun.. Üstelik kapalıyı alırlardı.. Korkak Tavuk Ortega yazdıranları bulur ellerini kollarını kırarlardı, interneti gösterirdik onlara.. Sanal alem delikanlılarını anlamazlardı ama anti-fenerbahçe, infaz team vs vs sayfalarında bize her türlü küfrü edenlerin yemin ediyorum kulaklarını keserlerdi, bulurlardı onları, yedirirlerdi yazdıklarını, kan alırlardı.. Bilen bilir, sadece Fenerbahçe'ye kötülük yapan bir sürü adam İstanbul'dan kaçıp gitmek zorunda kaldı zamanında.. İnanmazlardı bir basket maçında Galatasaray'ın sayıca fazla olabileceğine, çıldırırlardı caddede dolaşan bir sürü sarı-kırmızı, siyah beyaz atkı görünce.. Polis tribünden adam alamazdı öyle yaka paça dışarı.. Herkesi karşısına almak zorundaydı polis, bir kişi için bile.. Gece maçlarında vücutlara bıçaktan korusun diye naylon sarar, boğaza atkı takar çıkarlardı.. Kalamış'a, Yoğurtçu Parkı'na ya da Dolmabahçe'ye veya Mecideyeköy'e Galatasaraylılar maça girebilmek için Beşiktaş'tan yardım isterlerdi yine..

Galatasaray'da Beşiktaşlılara yardım ederdi bizle maçlarından önce.. Dost olurdu gene Beşiktaş ile Galatasaray, bilirlerdi çünkü Fenerbahçe ile başa çıkamayacaklarını.. Kanal D'nin, Star'ın arabaları camiadan çıkıp özür dilemedikçe, gelemezlerdi stada, gelirlerse parçalanırdı çünkü arabaları. Fatih Altaylı'nın çoktan canına okunmuştu.. Diğer takımların taraftarları birbirlerine Fenerbahçe dökülüyor sahada, ama abi Fener taraftarından uzak durmak lazım, hasta bu adamlar derlerdi. Denizli maçında Rüştüye vurmaya çaılışan salağa polisten önce onlar müdahale ederlerdi.

Ama o karşılıksız, kelimenin tam anlamıyla ölümüne seven insanlar yok artık..
Şimdi şiddete hayır, canım küfür etsinler ne olur biz onlara uymayalım, polis istemiyor samiyen'e gitmeyelim, bizim taraftar arasındada çok çapulcu var, ya ne işim var deplasmanda diyen Fenerbahçeliler çoğunlukta. Hele burada.

Neyse siz bana bakmayın, eski resimleri karıştırıken efkarlandım biraz, ben Fener taraftarının adından bile korkulduğu dönemlerin genci, bugünün orta yaşlı bir adamıyım.

Galiba bu dönemin gençlerinin kaybedecek çok şeyi var.. Bu da iyi bir şey aslında ama farkında değil misiniz Fenerbahçemize o kadar çok hakaret ediliyor, bize o kadar çok saldırı yapılıyor ki; hiç bir şeye cevap veremiyormuşuz gibi geliyor bana.. Dedim ya bu akşam biraz kafayı kastım, eski gazete küpürlerine bakıyordum, sonra bu yazı geldi.. Hiç bir amacım yada mesajım yok sadece boş boş yazdım.. Bilmeniz gereken tekşey eskiden biz eşsizdik.
Sonuç olarak; Hesap sorar, pişman ederlerdi, Fener'e hakaret edenleri!


2003'te sevgili Güneşhan'ın darlandığı bir gecede antu.com'a yazdığı yazıdır bu yukarıdakiler..
Tam yeri, tam zamanı..

5 yorum:

  1. yetişemedik o efsane yıllara abilerden babalardan bloglardan okuduklarımız-duyduklarımız war sadece,geri gelir mi o yıllar?zor hemde çoook zor.paranın kulu,köpeği olduk-oluyoruz zamanla.Fenerbahçemiz artık 2. planda.söylencek çok şey yapılacak çok sitem war,herkese herşeye dair.ama şu bi gerçek ki HARBİDEN KANIMIZA DOKUNUYO BU SESSİZLİK !!!

    YanıtlaSil
  2. En son oynadığımız galatasaray maçında tren istasyonunda adam takmış boynuna gs kaşkolunu elini kolunu sallaya sallaya geziniyo..Müdahale edelim dedik az kalsın bizimkilerden biz dayak yiyorduk. Biz deplasmana gittiğimizde anamızdan emdiğimiz süt burnumuzdan geliyor. Getiriliyor. Ben o efsane yıllara şahit oldum.. Pepe metin efsanesiyle büyüdüm . efsane maraton ve efsane kale arkası tribününde amigo adnanı tanıdım.. Nolur vurma pepe derlerdi. Şimdi adam oldular.Maçtan önce gece sabahlara kadar beklenirdii. Kimselere fenerimize bir saldırı yapmalarına izin verilmezdi. Korkarlardı fener tribüncülerinden..Şimdiki tribün liderleri rünlerini satmanın derdinde. Para gelsin nerden gelirse gelsinin derdinde. Çıkıp ağzı iki laf yapamıyo. Bizim tribünlerimizin gruplardan arınması lazım . Fenerbahçe isminin yanına başka bir isim olmaması lazım.. Yok genç Fenerliler yok kfy yok bilmem ne. Tek kimlik olsun. Maraton üst taraftar tribünde kombinem var . En arka tarafta eski tribüncü çocuklar gençler var . İsmi hiç bir grupla anılmayan çocuklar. Mükemmel tezahüratlar yapıyorlar. İnanın Sefa tribüne hakim değil. O çocuklar olmasa ses çıkmayacak tribünden. Bizim yeni bir lidere tribün liderine ihtiyacımız var. herkesin saygı, sevgi duyacağı bir lidere ihtiyac var. Vurdumu oturtacak cinsten birine. Bu kim olur bilmiyorum ama o gençlerin arasında var. Bir pepe metine ihtiyac var. Hiç unutamam o günleri. Amigo adnan büyük maçların olduğu gün tribünde yemin ettirirdi öyle bir konuşurduki etkilenmemek elde değildi. Ben küçüktüm ama inanırmısınız o konuştuktan sonra öyle bir gaza gelirdimki tarif edemem.. derdiki " maçtan sonra evlere gitmek yok. burda dışarda semtimizi fenerimizi koruyacağız. " hey gidi günler heyy. Tekrar bir efsaneyi yazıcam " NOLUR VURMA PEPE "

    YanıtlaSil
  3. Barış 94 te sağlandı sonuçta. 80lerde kapalı mücadelelerini abilerimizden dinledik hep. 90larda fazla devam etmesede mücadeleler devam etti bir süre. sonra işin içine rant girdi,para girdi. önceden biz denilirdi şimdi ben..

    Sonuç olarak; Hesap sorar, pişman ederlerdi, Fener'e hakaret edenleri!

    YanıtlaSil
  4. Rahmetli menderes ve pepe metin resim deki. hey gidi günler heyy..

    YanıtlaSil
  5. Ara sıra dönüp dönüp bu yazıyı okuyorum.
    Söylenecek söz bırakmıyor !

    YanıtlaSil