Kimileri kardeş takım olur "aşşa maalle" hesabı, kimileri birbirlerine can düşman kesilir, fakat konu "Fenerbahçe başarısızlığı" olduğunda dostluk naraları atılır, kupalar paylaşılır.. Birileri sürekli renk değiştirir.. Oluşumunu tamamlamış bukalemundur alayı..
İçlerinde en saf sevgi belki Trabzonspor taraftarına aittir.. Oyuncuları ve taraftarlarını kutluyorum.. Türkiye kupası görmemiş olan ben, hiç içim acımadan yürekten tebrik ediyorum Trabzonspor camiasını..
Bu, Fenerbahçe kaybedince, herkesin kazanmış sayıldığı maçlardan yalnızca biridir..
Daha da sormasın kimse nedir bu Fenerbahçe büyüklüğü diye..
Halbuki önemsemiyorum.. Hastalık gibi birşey oldu bu Türkiye Kupası bizler için, fakat söyledik maç öncesi; "getirin kupayı, dereağzından atalım" diye.. Olmadı.. Seneye de olmasın..
Sen yenil bize inat, biz sevelim seni tüm yavşaklara inat..
Son sözü Habamam Sınıfı söyleyecek..
Önce sahneyi hatırlayalım; Hababam Sınıfı topluca Fenerbahçe - Trabzonspor maçına gider Mahmut Hoca'ya yakalanma pahasına.. Kaybetmiş olan takımın taraftarı olan tüm Hababam'ın aralarında yapmış olduğu kısa konuşmada İnek Şaban söyler son sözü; "Biz zaten hayatta iki şeyden çekiyoruz.. Bir Mahmut Hoca, bir de Trabzonspor"
Hayır, bir de o kadar genişler ki, bunu söylediğinde ee nolmuş siz leeds'i tutmadınız mı diyollaa... o tepkilerin 92'deki sigma sigma çığlıklarının (nassı koymuştu aykut kocaman? tavana...) geri dönüşümü olduğunu anlatamıyorsun. adam her sene sırasıyla futbolda 17+ takımlı; basketbolda efesli telekomlu, voleybolda eczacıbaşılı,vgsttsdhfgsdyfsdhfvdsgv'lı,hayatında adını duymadığı bergamo'lu,atletizmde enkalı vs olmayı ve unu aleni bir şekilde yapmayı,bundan zevk almayı o kadar kanıksamış ki...
YanıtlaSilne kadar koysak az bu patlak prezervatif mahsullerine. o yüzden haydi ankara'ya!
medauz